فرح

فضايح انت ولا هيه طب ايه رايك بقى البنت دى لو طلعت سلمه واحده فوق هصرخ واليم الناس عليكم واقول ظبتطكم فى موقف مخل للاداب مع بعض
وابقى خلى بقى الأدب اللى هى عايشه لى فيه ينفعها
مازن خلاص بقى يانسرين هي هتسمع الكلام بس خلينا نطلع شقتنا ونتكلم
وبص لى مش كده يافرح
انا سكت
نسرين يعنى هتشتغل وتصرف على نفسها وتدفع إيجار الشقه ولا هتفضل رمياها عليك كده ومافيش ډم

انا هو انا لقيت شغل ومااشتغلش
نسرين انتى هتتبطرى على النعمه هو فى احلى من شغلة الفنانه انتى تطولى بلا خيبه صحيح أقرع ونزهى
انا لا انا ماشيه ولفيت ومشيت
جرى ورايا مازن تعالى بس يافرح اسمعيني صدقينى انك تشتغلى فنانه احسن كتير ليكى من الشارع دا الشارع ده ما بيرحمش ودلوقتي خاېفه تتنزلى عن القليل الشارع هيجبرك تتنزلى عن الاكتر اسمعى منى دى فتره مؤقته ولما تبقى تاخدى حقك من امك والظروف تتظبط وقتها اتصرفى زى ما انتى عاوزه حد عارف امك اللى حكيتي لي عليها دى هتعمل معاكى ايه وهتديكى حقك ولا لا ولا انت تعرفى اللى هيتجوزها ده عمل معاها ايه ما يمكن قدر يضحك على عقلها واخد اللى وراها وامامها
اسمعى كلامى وتعالى
واخدنى من ايدى واعادنى وكأنه منومنى ومخدر أعصابي
وعدت للعمارة مره اخرى
ومازن يقول لنسرين خلاص هى اقتنعت وسعى بقى خلينا ندخل
وصعدنا ودخلنا الشقه وجلست وجلست نسرين بجانبى وهى تقول لى ما تزعليش منى انا بس ما بحبش البنات الخيبه اللى مش عارفه مصلحتها بكره تجربي وتشوفي بنفسك ووقتها هتدعيلى على النعيم اللى هتعيشي فيه حد عارف يمكن حد من المنتجين ولا المخرجين اللى بيسهروا عندنا يشوفك ويعجب بيكى وساعتها يبقى طاقة القدر اتفتحت ليكى وتبقى نجمة سينما قد الدنيا وساعتها بس ابقى افتكرينا
ونسرين عماله تتكلم وانا فى دنيا غير الدنيا بفكر فى الدنيا الغريبه دي اللى عامله زى المرجيحة يوم فوق ويوم تحت
وخلتنى تحت تصرف واحده زى دى
وفجأه نزلت دموعى على خدى دون أن أشعر
وقومت دخلت غرفتى
ونسرين كانت قايمه داخله خلفى
مازن سبيها تستريح